De aanval die op 14 april werd uitgevoerd op Syrië wordt volgens de meeste berichten als gelimiteerd aangegeven. Dit klopt als men deze vergelijkt met een grootscheepse aanval waarbij alle beschikbare middelen worden gebruikt, zoals vliegtuigen, schepen en grondtroepen.
Bekijkt men de raketlancering van dit weekend vanuit het perspectief van een testaanval om de verdediging in kaart te brengen en te testen, dan ziet het plaatje er anders uit. Dan lijkt de aanval op een redelijk groots opgezette test, waarbij vanuit verschillende aanvalsrichtingen tegelijk gebruik werd gemaakt van strategische bommenwerpers, jachtbommenwerpers en raketschepen om de effectiviteit van de luchtverdediging in kaart te brengen. Er is dus van het gehele spectrum van mogelijkheden gebruik gemaakt, alleen niet van grondtroepen.
Welke doelen zijn aangevallen?
De aanval werd door schepen en vliegtuigen uitgevoerd vanuit de Middellandse Zee en vanuit de Rode Zee. Vanuit meerdere richtingen en zowel vanaf zee als uit de lucht. Er zijn tussen de 100 en 120 raketten afgevuurd en de Amerikaanse en Russische verklaringen zijn daarover vrij eenduidig. Als het om de geraakte doelen en het succes gaat verschillen de verklaringen van de beide partijen. De Amerikanen zeggen dat de raketten hun doel hebben getroffen, de Russen zeggen dat 71 van de circa 103 raketten zijn neergeschoten. Beeldmateriaal uit het gebied laat zien dat zeker niet alle raketten hun doel hebben getroffen.
De Russische verklaringen zijn specifieker en gedetailleerder en geven meer uitsluitsel over de aangevallen doelen. Volgens de Russische Generale Staf zijn zeven vliegvelden met in totaal 71 raketten aangevallen en wist het Syrische leger bij vier vliegvelden alle in totaal 46 raketten onderschept. Bij de vliegvelden bij Homs en Mezze zijn van de 25 afgevuurde raketten er 18 neergeschoten. De overige 30 raketten zijn bij Barze en Dzaramani terechtgekomen en 7 stuks zouden zijn neergehaald. Deze drie doelen staan volgens de Verenigde Staten in verband met een militair chemisch project en zijn volgens zowel de Russen als de Amerikanen volledig vernietigd.
Was de aanval een volledig succes geweest, dan was de Syrische capaciteit om luchtaanvallen uit te voeren aanzienlijk gereduceerd, dat is dus nu niet het geval. De luchtafweerinstallaties zijn nog intact en kunnen bij een volgende aanval opnieuw ingezet worden.
https://twitter.com/Geotrendlines/status/985522701904293888
De effectiviteit van de Syrische luchtverdediging
De Syrische luchtverdediging heeft gebruik gemaakt van S-125, S-200, Buk, Kvadrat en Osa luchtafweersystemen. Deze stammen nog uit de Sovjettijd en gelden als verouderd. Toch hebben deze systemen volgens de Russische Generale Staf een kill ratio van 70 procent bereikt.
Normaal gesproken ligt het rendement van deze oudere systemen tussen de 10 en 20 procent. Een verklaring van de relatief hoge kill ratio kan zijn dat Rusland geavanceerde elektronische tegenmaatregelen heeft ingezet en operationele gegevens aan de Syrische vuurleiding heeft verstrekt. De Russische luchtafweersystemen zijn niet ingezet, maar dat hoeft natuurlijk niet te betekenen dat tracking data niet zijn doorgegeven. Russische radarsystemen kunnen natuurlijk wel inlichtingen hebben doorgespeeld aan het Syrische regeringsleger.
Komen er meer aanvallen?
Een aantal factoren wijzen op meer en grootschaliger aanvallen in de toekomst. Zo heeft de Amerikaanse ambassadeur bij de VN, Nikki Haley, zaterdag bij een vergadering van de VN veiligheidsraad verklaard dat de VS bereid zijn nieuwe aanvallen op Syrië uit te voeren als dat nodig mocht zijn.
De secretaris generaal van de VN, Antonio Guterres, waarschuwde voor een volledige militaire escalatie in de regio als de huidige trend zich voortzet. Er gaan berichten dat de Amerikaanse regering een grootschalige militaire operatie met grondtroepen tegen Syrië aan het voorbereiden is. We blijven de ontwikkelingen volgen.
