Rusland is bereid de euro te gebruiken in plaats van de dollar voor het internationale handelsverkeer, indien de Europese Unie een standpunt inneemt tegen nieuwe Amerikaanse sancties die gericht zijn tegen Rusland. Dat zei de Russische minister Anton Siluanov vorige week tijdens het jaarlijkse St. Petersburg International Economic Forum (SPIEF).
"Zoals we zien zijn de beperkingen die door de Amerikaanse partners worden opgelegd extraterritoriaal van aard... Als onze Europese partners hun ondubbelzinnige positie [tegenover de uitbreiding van sancties] verklaren, zien we zeker een uitweg in het gebruik van de Europese munt en de Europese infrastructuur voor financiële transacties en voor de betalingen van goederen en diensten die vaak onder verschillende soorten restricties vallen."
De minister liet weten dat Rusland niet alleen bereid is handel te drijven met de euro als betaalmiddel, maar dat ze ook bezig is om het gebruik van haar eigen munt te promoten in het internationale handelsverkeer. Zo heeft Rusland de afgelopen jaren een eigen variant op het internationale SWIFT betaalsysteem ontwikkeld, een systeem dat tijdens dezelfde bijeenkomst door de gouverneur van de Russische centrale bank werd gepromoot.
Euro als wereldhandelsmunt
In 2010 heeft de Russische president Poetin al eens aangegeven dat hij bereid is tot Europese samenwerking op monetair gebied. In 2012 zei Medvedev in een interview dat Rusland de euro verwelkomt als alternatieve wereldmunt naast de dollar. Door de ontwikkelingen in Oekraïne en de daarop volgende Westerse sancties bleef het enige tijd stil, maar zeer recent nog sprak Poetin opnieuw zijn onvrede uit over het monopolie van de dollar.
Rusland heeft in het verleden vaker intenties uitgesproken om meer samen te werken met Europa en de afhankelijkheid van de dollar te verkleinen. Met de laatste ontwikkelingen omtrent het eenzijdig opbreken van de Iran-deal door de Verenigde Staten en de komst van nieuwe sancties wordt opnieuw duidelijk dat een te grote afhankelijkheid van het dollarsysteem ook een politiek risico met zich meebrengt.
Dit artikel verscheen eerder bij Argentor
