De Russische president Poetin eist veiligheidsgaranties van de NAVO, omdat die de afgelopen twintig jaar de grens naar het oosten steeds verder hebben opgeschoven. In zijn jaarlijkse Q&A sessie zei hij dat het niet aan de Amerikanen is om veiligheidsgaranties te vragen, omdat zij hun raketsysteem steeds verder opschuiven richting de Russische grens.
Poetin legt uit hoe de Amerikanen al decennia lang proberen Rusland klein te houden, ook na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Eerder zei de Russische president dat toetreding van Oekraïne tot de NAVO een rode lijn is, omdat het Amerikaanse raketschild dan nog dichter bij Russisch grondgebied komt te liggen. De laatste maanden stationeerde Rusland veel troepen bij de grens met Oekraïne, tot ongenoegen van de Verenigde Staten en haar NAVO bondgenoten. Maar als het aan Poetin ligt komen de dreigementen juist van Amerikaanse zijde. Hieronder leest u de volledige vertaling.
Diana Magnay: U hebt veel gesproken over veiligheidsgaranties, en nu hebben we uw voorstellen gezien. U zegt ook dat u niet van plan bent Oekraïne binnen te vallen. Dus, zult u onvoorwaardelijk garanderen dat u Oekraïne of enig ander soeverein land niet zult binnenvallen? Of hangt dat af van het verloop van de onderhandelingen? En nog een vraag: wat is het, denkt u, dat het Westen niet begrijpt over Rusland of over uw bedoelingen? Dank u.
Vladimir Poetin: Wat betreft uw vraag over garanties of dingen afhangen van de onderhandelingen: onze acties zullen niet afhangen van het onderhandelingsproces, maar veeleer van onvoorwaardelijke garanties voor de veiligheid van Rusland vandaag en in het historisch perspectief.
In dit verband hebben wij duidelijk gemaakt dat elke verdere beweging van de NAVO naar het Oosten onaanvaardbaar is. Is daar iets onduidelijk aan? Stellen wij raketten op aan de grens met de VS? Nee, dat doen wij niet. Het zijn de Verenigde Staten die met hun raketten naar ons huis zijn gekomen en reeds voor onze deur staan. Gaat het te ver om te eisen dat er geen aanvalssystemen in de buurt van ons huis worden geplaatst? Wat is daar zo ongewoon aan?
Wat zouden de Amerikanen ervan zeggen als wij onze raketten op de grens tussen Canada en de Verenigde Staten, of tussen Mexico en de Verenigde Staten zouden stationeren? Hebben Mexico en de VS in het verleden geen territoriale geschillen gehad? Welk land bezat Californië? En Texas? Ben je dat vergeten? Oké, niemand praat hier nu over zoals ze over de Krim praten. Dat is prima. Maar we proberen ook te vermijden om over de oprichting van Oekraïne te praten. Wie heeft het geschapen? Vladimir Lenin, toen hij de Sovjet-Unie oprichtte. Dat staat in het verdrag van 1922 over de oprichting van de Sovjet-Unie en in de grondwet van 1924. Dit gebeurde weliswaar na zijn dood, maar volgens de door hem geformuleerde beginselen.
Maar het gaat hier om veiligheid, niet om geschiedenis, maar om veiligheidsgaranties. Daarom gaat het ons niet om de onderhandelingen zelf, maar om de resultaten.
Wij herinneren ons, zoals ik reeds vele malen heb gezegd en zoals u heel goed weet, hoe jullie ons in de jaren negentig hebben beloofd dat de NAVO geen centimeter naar het oosten zou opschuiven. U hebt ons schaamteloos bedrogen: er zijn vijf golven van NAVO-uitbreiding geweest, en nu zijn de wapensystemen die ik noemde ingezet in Roemenië en is de inzet onlangs begonnen in Polen. Dit is waar we het over hebben, ziet u dat niet?
Wij bedreigen niemand. Hebben we de grenzen van de VS benaderd? Of de grenzen van Groot-Brittannië of enig ander land? Jullie zijn naar onze grens gekomen, en nu zeggen jullie dat Oekraïne ook lid van de NAVO zal worden. Of, zelfs als het geen lid wordt van de NAVO, dat er militaire bases en aanvalssystemen op haar grondgebied zullen worden geplaatst op grond van bilaterale overeenkomsten. Dat is het punt.
En u eist garanties van mij. U bent het die ons garanties moet geven, en wel onmiddellijk, nu meteen, in plaats van er decennia lang over te praten en te doen wat u wilt, terwijl u rustig praat over de noodzaak van veiligheidsgaranties voor iedereen. Dit is het punt. Bedreigen wij iemand?
En dan nu uw tweede vraag. Herhaal hem, alstublieft.
Diana Magnay: Wat is het - denkt u - dat het Westen niet begrijpt over Rusland of over uw bedoelingen?
Vladimir Poetin: Begrijpt het Westen iets of begrijpt het iets niet? Weet u, soms heb ik het gevoel dat we in verschillende werelden leven. Ik heb het net gehad over dingen die voor de hand liggen. Hoe kunt u die niet begrijpen? Zij zeiden ons: er komt geen uitbreiding, maar zij breiden uit. Ze beloofden ons gelijke garanties voor iedereen onder verschillende internationale verdragen. Maar deze gelijke veiligheid is er niet gekomen.
Kijk, al in 1918 zei een adjudant van de Amerikaanse president Woodrow Wilson dat het voor de hele wereld een opluchting zou zijn als er in plaats van één groot Rusland een aparte staat in Siberië en nog eens vier landen in het Europese deel zouden komen.
In 1991 verdeelden we onszelf in 12, geloof ik, delen, en we deden dit zelf. Toch lijkt het erop dat dit niet genoeg was voor onze partners. Zij vinden dat Rusland te groot is zoals het nu is. Dat komt omdat de Europese landen zelf kleine staten zijn geworden. In plaats van uitgestrekte rijken zijn het nu kleine staten met 60 tot 80 miljoen inwoners. Maar zelfs na de ineenstorting van de Sovjet-Unie, en wij met slechts 146 miljoen overbleven, is het nog steeds te veel voor hen. Ik geloof dat dit de enige manier is om deze onophoudelijke druk te verklaren.
Neem de jaren negentig bijvoorbeeld. De Sovjet-Unie deed er alles aan om normale betrekkingen met het Westen en de Verenigde Staten op te bouwen. Ik heb dit al vele malen gezegd, en ik zal het herhalen, zodat uw luisteraars en kijkers het begrijpen. Ik weet niet meer welk mediakanaal u vertegenwoordigt, maar dat is niet het punt. We hadden vertegenwoordigers van de Amerikaanse inlichtingendiensten op onze nucleaire, militaire faciliteiten. Het bewaken van de Russische kernwapensites was hun taak. Ze gingen er elke dag heen en woonden er zelfs. Veel adviseurs, waaronder CIA-medewerkers, werkten in de Russische regering.
Wat had jullie nog meer nodig? Waarom moesten zij terroristen in de Noordelijke Kaukasus steunen en gebruik maken van organisaties met een duidelijk terroristisch karakter in pogingen de Russische Federatie uiteen te rijten? Maar ze deden dit, en als voormalig directeur van de Federale Veiligheidsdienst weet ik dit maar al te goed. Wij werkten met dubbelspionnen, en zij rapporteerden aan ons over de doelstellingen die de westerse inlichtingendiensten voor hen hadden vastgesteld. Maar waarom? Ze hadden Rusland moeten behandelen als een potentiële bondgenoot, en het sterker moeten maken, maar het ging allemaal de andere kant op; ze wilden het nog verder afbreken.
En toen begonnen ze de NAVO naar het oosten uit te breiden. Natuurlijk zeiden we dat ze dat niet moesten doen, met het argument dat ze beloofd hadden dat niet te doen. Maar ze vroegen ons: "Hebben jullie een papieren verslag? Nee? Zo niet, ga weg, we geven niets om uw zorgen." Dit ging jaar na jaar zo door, telkens als wij onze tanden lieten zien en probeerden iets te voorkomen en onze bezorgdheid te uiten. Maar nee: zij wilden niets horen en zeiden dat zij zouden doen wat zij nodig achtten.
Er waren een, twee, drie, vier, vijf - vijf golven van uitbreiding. Wat is het dat ze niet begrijpen? Ik weet het niet. U kunt zeggen dat dit allemaal overduidelijk is. Ik denk dat het zo klaar als een klontje is: we willen onze veiligheid verzekeren.
Bron: Kremlin
