De herovering van het Syrische grondgebied gaat onverminderd verder, vluchtelingen blijven terugkeren, de verzoeningsbeweging gaat verder, gewapende strijders leggen de wapens neer en blijven profiteren van de amnestiemaatregel en vooral, er wordt gewerkt aan de heropbouw van het land. Ondertussen is het Syrische leger samen met Hezbollah hier de Syrisch-Libanese grens succesvol aan het zuiveren. Het is de laatste fase van “de zuivering van Qalamoun”, de streek tussen Damascus en Homs.
Al twee dagen en nachten horen we dof gerommel en af en toe een geweldige knal om van uw stoel te vallen. De overkant van het Anti-Libanongebergte in de Libanese Beka vallei is maar 15 km van hier. In Artzal zaten onder meer de IS. West Qalamoun zal helemaal veilig zijn. Gisteravond liep hier een man rond die we uitnodigden aan tafel. Hij is begonnen met de voorbereidingen voor de ontginning van gas. Qâra schijnt op een immense gasbel te liggen. De VS en westerse mogendheden wisten dit maar al te goed, maar maak je geen zorgen. Hun edelmoedige hulp zal worden afgewezen.
De absolute prioriteit voor ontginningen en de heropbouw van Syrië zal niet gegeven worden aan hen die het land al zeven jaar hebben uitgemoord en verwoest, maar aan zijn trouwe bondgenoten: Rusland, Iran en China.
Oorlogen
Al zestien jaar lang is Washington een meester in het veroorzaken of uitvinden van sensationele aanslagen als voorwendsel om oorlog te kunnen voeren. Het goede moment was gekomen toen de Sovjet-Unie en het Warschaupact ontbonden werden en de VS hun kans zagen om de onbetwiste wereldheerser te worden.
Het gedroomde startschot werd gegeven door de aanslagen op de Twin Towers in New York op 11 september 2001. Daarop werd plechtig de oorlog verklaard aan het terrorisme. Hoewel bijna de hele bende van terroristen rechtstreeks uit de moederschoot kwam - namelijk uit Saoedi-Arabië - werd juist dit land de bevoorrechte bondgenoot om een oorlog te beginnen tegen landen die Amerika niets misdaan hadden.
Afghanistan moest van de Russen bevrijd worden. In Irak moesten de niet bestaande massavernietigingswapens ontmanteld worden. Het Libische volk moest bevrijd worden van zijn leider M. Gaddafi, die zijn arme land tot het 21e rijkste verheven had. En in Syrië, met zijn harmonieuze samenleving, ontdekte Washington plots de meest gruwelijke dictator die geen ogenblik langer aan de macht mocht blijven.
Onder de mom van humanitaire hulp kwamen de VS hun puur eigenbelang, politiek en economisch, opleggen. Hoe groter het succes van het Amerikaanse leger, hoe meer chaos en terrorisme. De VS hebben nu tienduizend soldaten in Afghanistan. Er zijn tienduizenden doden en de Taliban controleert er nu meer grondgebied dan ooit voorheen sinds de Amerikaanse inval in 2001.
De VS helpen Saoedi-Arabië in hun oorlog tegen Jemen. Door de bombardementen en de blokkade zijn er geen drinkbaar water en geen medicamenten meer, waardoor miljoenen mensen dreigen te sterven van honger, van cholera en andere ziekten. Het Amerikaanse wetsvoorstel om de verkoop van wapens aan Saoedi-Arabië te beperken werd verworpen.
In Venezuela blijven de VS verwoede pogingen doen om de regering ten val te brengen. Ondertussen druipen onze gewone berichtgevingen van huichelarij. Ze stellen de zaken zo voor alsof de Amerikaanse president en Washington toch zo bezorgd zijn om de moeilijkheden in Venezuela en ongeduldig wachten om te helpen. In feite zijn zij het die de moorden beramen, de aanslagen plegen, de oppositie steunen en het land ontwrichten om het ten val te brengen en de olierijkdom in handen te krijgen.
In Colombia zijn weer Amerikaanse doodseskaders actief. De VS plannen militaire acties tegen Noord-Korea. Iran wordt uitgeroepen tot het grote gevaar voor een atoomaanval en de destabilisatie van de regio, terwijl Amerika het enige land is dat effectief atoomwapens heeft gebruikt en Iran een van de belangrijke stabiliserende landen is voor Syrië. Iran heeft ook uitdrukkelijk laten weten met zulk een onbetrouwbare en valse partner als de VS niet meer te willen onderhandelen. Ondertussen stapelen de Amerikaanse provocaties tegen Rusland en China zich op want hun massa atoomwapens moeten ooit getest worden.
Wie profiteert?
Waarom wil Washington eigenlijk oorlog voeren? Er zijn drie redenen. De eerste reden is: ten behoeve van het Amerikaans militair industrieel complex. De wapen- en oorlogsindustrie floreert als nooit voorheen en de wapenbazen willen steeds meer. Hiermee zijn privé- en staatsbelangen gemoeid. Om dit enorme oorlogsbudget te rechtvaardigen is er een vijand nodig. Om de oorlog zeker te winnen heb je natuurlijk heel veel wapens en soldaten nodig.
De tweede reden is: ten behoeve van de neoconservatieve ideologie dat Amerika de onbetwiste heerser over heel de wereld moet zijn en blijven. Dit sluit aan bij de wijze waarop de Amerikanen over zichzelf denken als een “speciaal” volk, dat geroepen is om de andere volken te leiden, zoals Obama ook eens gezegd heeft (waarop Poetin in zijn Valdai-toespraak gevat reageerde door te zeggen dat alle mensen als “gelijken” door God geschapen zijn!).
Amerikanen hebben de neiging om overal elders tussenbeide te komen en de zaken eens te gaan regelen, in hun eigen voordeel. Zij zien zichzelf als de redders van de wereld. Een land als Syrië dat geen staatsschuld had, een onafhankelijke bank, een harmonieuze en welvarende samenleving zonder de morele westerse ontwrichtingen is dan onbruikbaar en moet omgevormd en onderworpen worden aan het Amerikaans “democratisch kapitalisme”. En daarvoor ontketent Washington dan een oorlog.
De derde reden is: ten behoeve van Israël. Israël gebruikt Amerika om oorlog te voeren tegen Syrië en tegen Iran. Israël bestuurt Amerika. Een Amerikaanse politicus die door Israël niet kan omgekocht worden, heeft een volgende keer geen kans meer om herkozen te worden.
De macht van Israël
Admiraal Tom Moore, verantwoordelijk voor de operaties van de zeemacht en president van de Joint Chiefs of Staff zegt: “Geen enkele Amerikaanse president kan zich verzetten tegen Israël. Israël krijgt wat het wil, welke de gevolgen hiervan ook mogen zijn voor Amerika”. Niet het Amerikaanse volk wil over heel de wereld oorlog voeren, maar de duistere machten in Washington.
De afstand tussen het gewone volk en zijn regering is in Amerika ook veel groter dan in de meeste westerse landen. En het is nu niet Donald Trump die Amerika bestuurt, het zijn de hoger genoemde schimmige machtsgroepen van Washington die Trump leiden. Zo zijn de VS niet in staat een goede sociale zekerheid of gezondheidszorg voor eigen volk uit te bouwen, omdat ze waanzinnige bedragen nodig hebben om oorlog te voeren.
“Israël gebruikt Amerika om de regeringen van Syrië en Iran uit te schakelen, omdat die militaire en economische hulp geven aan Hezbollah. Indien de Amerikanen de hulp aan Hezbollah kunnen uitschakelen dan kan het Israëlische leger Zuid-Libanon roven zoals het Palestina al heeft ingepalmd en bepaalde delen van Syrië.
Dit zijn de feiten: sinds zestien jaar heeft het onwetende Amerikaanse volk een corrupte regering in Washington toegestaan miljarden dollars te verspillen aan het militaire veiligheidscomplex, aan de neoconservatieve ideologie om de wereldoverheersing door de VS in stand te houden en uiteindelijk om Israël te dienen…
Het feit dat Washington Rusland en China blijft provoceren is een teken van waanzin. In plaats van enig inzicht, merken we hoogmoed en arrogantie, de kenmerken van dwazen. Onze planeet aarde heeft in het westen vooral leiders nodig die verstandig zijn, een moreel geweten hebben, de waarheid respecteren en bereid zijn de grenzen van hun macht te erkennen. Het westen beschikt helaas niet over dat soort mensen.” Paul Craig Roberts, 29 juni 2017.
Een etterbuil
Op 4 april beschuldigt de oppositie (door de VS gesteund) Syrië van het gebruik van chemische wapens in Khan Sheikhoun (Idlib). Zonder enig onderzoek of bewijs laat Donald Trump tientallen Tomahawk raketten afschieten op de Syrische militaire luchthaven Sha’irat op 6 april, zogenaamd uit vergelding.
Ieder voorstel van Rusland om een onafhankelijk onderzoek in te stellen wordt door de VS geweigerd. Syrië dringt er al lang op aan dat een gespecialiseerd team van de VN Veiligheidsraad Syrië zou bezoeken om de activiteiten van IS en andere groepen in verband met het gebruik van chemische wapens te komen vaststellen. Uiteindelijk stemt het team er mee in en Syrië treft alle maatregelen voor hun veiligheid. Enkele uren voor het geplande bezoek komt er een telefoon binnen op het bureau van al-Jaafari, de permanente Syrische afgevaardigde in New York, dat het team niet kan komen omdat ze 400 dollar in hun budget te kort komen (sic)!
Op 20 juni meldt de organisatie voor verhindering van chemische wapens (OPCW) dat er wel degelijk chemische wapens gebruikt zijn in Khan Sheikhoun, maar zonder enig bewijs van schuld van Syrië te leveren. Geen enkel van de leden van OPWC heeft de plaats van het incident zelf bezocht. En nu op maandag beslist de EU om nieuwe sancties op te leggen aan Syrië, zogenaamd omwille van het gebruik van chemische wapens. Syrië zegt terecht dat dit een rechtstreekse steun is aan de terroristen. Gerard Bapt van de Franse socialistische partij reageert verbolgen op de EU beslissing en zegt dat de EU juist de embargo’s en de sancties moet opheffen. Is er geen chirurg die deze etterbuil van opperste huichelarij eens kan wegsnijden?
Er is hoop
Woensdag meldde The Washington Post dat de CIA geen gematigde rebellen meer gaat trainen, bewapenen en betalen (zie ook: Trump stopt bewapening rebellen in Syrië). Dit geeft nieuwe hoop op een werkelijke samenwerking met Rusland in de strijd tegen IS. Houdt de CIA (en dus de NAVO, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Turkije, Saoedi-Arabië, Qatar en Israël) ermee op? Is Donald Trump in staat om deze criminele oorlog te beëindigen of is het weer een van die valse manoeuvres?
Hebben de VS eindelijk begrepen dat ze deze oorlog al lang verloren hebben? En wat gaan de wapenbazen doen? Miljarden hebben ze de voorbije jaren verdiend aan wapens die door geheime leveringen en vervalste verklaringen uiteindelijk bij de terroristen in Syrië konden belanden (in strijd met het internationale recht en geen haan die ernaar kraait, al zes jaar lang!).
Gaan zij voortaan ploegscharen produceren of duimspijkers of kopspelden misschien? Qatar is niet meer geïnteresseerd in een regeringswissel in Syrië, nu het goede overeenkomsten voor zijn energie heeft kunnen sluiten met Iran.
Ook Emannuel Macron heeft inmiddels besloten dat Assad mag blijven, alsof hij dat nu moet regelen. Wat gaan de anderen doen? Saoedi-Arabië, de haard van de terroristen en grootste vriend van de VS? Turkije heeft in het noordwesten van Syrië een gedeelte bezet. De VS hebben zich met enkele militaire bases in het noorden gevestigd, waar ook speciale Franse strijdkrachten aanwezig zijn. Israël heeft de Golan bezet en een deel geannexeerd, ook illegaal...
Een zaak lijkt mij duidelijk: wie nu nog denkt dat hij eventjes de Syrische regering ten val kan brengen en het land in stukken kan verdelen is wel heel erg naïef.
En dit nog dit:
- Vorig bericht met overvloedig beeldmateriaal geïllustreerd (zie Golfbrekers en Geotrendlines)
- Hoe Syrië aan zijn wederopbouw werkt (Golfbrekers)
- Waarom er in Syrië ellende zal blijven zolang de VS hier gevestigd zijn (Foreign Affairs)
- De ruzie tussen Saoedi-Arabië en Qatar en de rol van aardgas (Golfbrekers)
Pater Daniël
Over Pater Daniël
De Westerse berichtgeving over Syrië is een van de grootste leugens van de laatste tijd, zo concludeert de Vlaamse Pater Daniël. Als inwoner van Syrië ziet hij van dichtbij wat er de afgelopen jaren in Syrië gebeurd is en wat we daarvan terugzien in de Westerse mainstream media. Met toestemming van Pater Daniël plaatsen we hier op Geotrendlines zijn laatste bevindingen, die hij via de email deelt met iedereen die daar interesse voor heeft. Wilt u deze informatie ook via de email ontvangen? Stuur dan een e-mail naar [email protected].
