Terwijl de Amerikaanse regering haar Europese bondgenoten onder druk zet om minder afhankelijk te worden van Russisch gas koopt ze zelf steeds meer olie uit Rusland. Vorig jaar importeerden Amerikaanse raffinaderijen gemiddeld 538.000 vaten olie per dag uit Rusland. Ter vergelijking, dat is meer dan de 522.000 vaten per dag uit Saoedi-Arabië.
Deze ontwikkeling is zeer opmerkelijk. Niet alleen zet dit grote vraagtekens bij de werkelijke intenties van Amerikaanse sancties tegen Nord Stream 2. Ook laat het nog eens zien dat de VS helemaal niet zo energie-onafhankelijk zijn zoals ze al jarenlang beweren. Maar het toont ook aan dat de VS een dubbele agenda hebben, die steeds duidelijker wordt.
Grote Amerikaanse energiebedrijven als Exxon, Mobil, Chevron en Valero Energy blijken allemaal structureel olie uit Rusland te importeren, zo meldt Bloomberg. In het verleden was de import van olie uit Rusland verwaarloosbaar klein, maar door sancties tegen Venezuela en productiebeperkingen van de OPEC zijn Amerikaanse raffinaderijen de laatste jaren massaal Russische olie gaan importeren. Vorig jaar was Rusland zelfs de derde grootste leverancier van olie met een aandeel van 7% in de totale import. In de meeste gevallen ging het overigens niet om ruwe olie, maar om een vorm van stookolie die gebruikt wordt voor raffinage.
VS importeerde vorig jaar een recordhoeveelheid olie uit Rusland
Amerikaanse sancties
Amerikaanse sancties zijn misschien wel de belangrijkste oorzaak van deze nieuwe trend. Tot twee jaar geleden importeerde de VS nog veel olie uit Venezuela, maar door sancties is dat niet meer mogelijk. Tegelijkertijd stelde Saudi-Arabië minder olie beschikbaar aan de VS, waardoor Amerikaanse raffinaderijen uitweken naar andere betrouwbare leveranciers. Dat uitgerekend Rusland daarvan profiteert zegt veel over de ineffectiviteit van het sanctiebeleid en de afhankelijkheid van andere landen. Dat terwijl oud-president Trump eerder nog trots verkondigde dat de VS als 'grootste energiemacht ter wereld' niet meer afhankelijk zou zijn van 'vijandige' buitenlandse leveranciers.
Het is de vraag hoe de Amerikaanse regering onder leiding van de nieuwe president Biden hierop zal reageren. Amerikaanse raffinaderijen hebben olie nodig en moeten dat ergens vandaan halen. Als ze dat niet meer uit Venezuela mogen halen, dan is het logische gevolg dat ze andere leveranciers zoeken. Rusland kan tegen een goede prijs olie leveren, maar deze situatie zet de geloofwaardigheid van het Amerikaanse sanctiebeleid onder druk. President Biden maakte president Poetin onlangs nog uit voor 'moordenaar'. Ondertussen voert de Amerikaanse regering de druk op Europa en Rusland verder op om de Nord Stream 2 te staken. Met deze pijpleiding kunnen Europese landen nog meer gas uit Rusland importeren, terwijl dat land nu al goed is voor 45% van de totale Europese gasimport.
Geloofwaardigheid VS onder druk
De geloofwaardigheid van het Amerikaanse buitenlandbeleid komt hiermee steeds verder onder druk te staan. Waarom zouden Europese landen nog luisteren naar de Verenigde Staten en de aanleg van de Nord Stream 2 pijpleiding staken, als Amerikaanse raffinaderijen ondertussen juist meer olie uit Rusland importeren. In 2018 zei Trump nog dat Duitsland zich laat gijzelen door zoveel gas te importeren. "Daarmee geeft Duitsland miljarden en miljarden dollars aan Rusland", zo beklaagde hij zich destijds tegenover NAVO-baas Jens Stoltenberg. Nu geven de Amerikanen zelf miljarden dollars aan Rusland.
Ook andere landen zien de dubbele agenda van de Verenigde Staten. Zo blijken ook landen als China en India zich steeds minder aan te trekken van Amerikaanse sancties. Zij importeren de laatste maanden steeds meer olie uit Iran, dat eveneens geplaagd wordt door Amerikaanse sancties. Iraanse banken zijn afgesneden van het dollarsysteem, waardoor het moeilijker is om internationale betalingen te verrichten. Daarom wijkt Iran uit naar alternatieven, zoals de euro en mogelijk ook Bitcoin. China gebruikt ook yuan om de olie uit Iran mee af te rekenen, terwijl Europese landen een eigen betaalsysteem ontwikkelden om zo Amerikaanse sancties te omzeilen.
Deze ontwikkelingen symboliseren de verschuiving van een unipolaire naar een multipolaire wereld. De Amerikaanse regering probeert nog altijd haar wil op te leggen aan de rest van de wereld, maar is daarin steeds minder effectief. Andere landen varen hun eigen koers en laten zich niet weerhouden door wat de regering in Washington zegt. Ook wordt het opportunisme van het buitenlandse beleid van de VS steeds zichtbaarder voor de rest van de wereld. We blijven deze trend natuurlijk nauwgezet voor u volgen op Trendlines Insider.
