Het Chinese Ministerie van Buitenlandse Zaken publiceerde op 20 februari 2023 een artikel op haar website getiteld "US Hegemony and Its Perils" (De gevaren van de Amerikaanse hegemonie). In deze tekst uit China zeer felle kritiek op de rol die de Verenigde Staten spelen als wereldmacht. Het betoog zet uiteen hoe de Verenigde Staten, volgens de Chinese regering, de rest van de wereld proberen te onderwerpen aan hun macht. Op politiek, militair, economisch, technologisch en cultureel niveau. Gezien de timing van dit betoog, een dag voor de toespraak van Poetin, hebben we de tekst in zijn geheel in het Nederlands vertaald.
Amerikaanse hegemonie en haar gevaren
Inleiding
Sinds de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog, toen de Verenigde Staten de machtigste natie ter wereld werd, heeft het land steeds brutaler geprobeerd zich te mengen in de interne aangelegenheden van andere landen, heerschappij nagestreefd, deze behouden en misbruikt, subversie en infiltratie bevorderd, en willens en wetens oorlogen gevoerd, wat schade heeft toegebracht aan de internationale gemeenschap.
De Verenigde Staten hebben een hegemonisch speelboek ontwikkeld om "kleurenrevoluties" te organiseren, regionale geschillen aan te wakkeren, en zelfs direct oorlogen te beginnen onder het mom van het bevorderen van democratie, vrijheid en mensenrechten. Door vast te houden aan de mentaliteit van de Koude Oorlog heeft de Verenigde Staten de blokpolitiek opgevoerd en conflicten en confrontaties aangewakkerd. Het heeft de definitie van nationale veiligheid overspannen, exportcontroles misbruikt en unilaterale sancties opgelegd aan anderen. Het heeft een selectieve benadering van internationaal recht en regels, deze gebruikt of verworpen zoals het uitkomt, en heeft geprobeerd regels op te leggen die zijn eigen belangen dienen onder het mom van het handhaven van een "op regels gebaseerde internationale orde".
Dit rapport, door de relevante feiten te presenteren, beoogt de Amerikaanse hegemonie in politieke, militaire, economische, financiële, technologische en culturele gebieden aan de kaak te stellen en meer internationale aandacht te vestigen op de gevaren van de Amerikaanse praktijken voor de wereldvrede en stabiliteit en het welzijn van alle volkeren.
I. Politieke Hegemonie -- Het gewicht in de schaal leggen
De Verenigde Staten proberen al geruime tijd andere landen en de wereldorde naar hun eigen waarden en politieke systeem te vormen onder het mom van het bevorderen van democratie en mensenrechten.
Voorbeelden van Amerikaanse inmenging in de interne aangelegenheden van andere landen zijn talrijk. Onder het mom van "het bevorderen van democratie" voerde de Verenigde Staten een "Neo-Monroe Doctrine" uit in Latijns-Amerika, stookte "kleurenrevoluties" op in Eurazië, en orkestreerde de "Arabische Lente" in West-Azië en Noord-Afrika, wat chaos en rampspoed bracht naar vele landen.
In 1823 kondigde de Verenigde Staten de Monroe Doctrine af. Terwijl het een "Amerika voor de Amerikanen" propageerde, wilde het in werkelijkheid een "Amerika voor de Verenigde Staten".
Sindsdien hebben de beleidslijnen van opeenvolgende Amerikaanse regeringen ten opzichte van Latijns-Amerika en de Caribische regio bol gestaan van politieke inmenging, militaire interventie en regime-ondermijning. Van zijn 61 jaar lange vijandigheid jegens en blokkade van Cuba tot zijn omverwerping van de regering van Allende in Chili, is het Amerikaanse beleid voor deze regio gebouwd op één principe: degenen die zich onderwerpen zullen floreren; degenen die weerstand bieden zullen vergaan.
Het jaar 2003 markeerde het begin van een opeenvolging van "kleurenrevoluties" -- de "Rozenrevolutie" in Georgië, de "Oranje Revolutie" in Oekraïne en de "Tulpenrevolutie" in Kirgizië. Het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken gaf openlijk toe een "centrale rol" te spelen in deze "regimeveranderingen". De Verenigde Staten bemoeiden zich ook met de interne aangelegenheden van de Filipijnen, waarbij ze president Ferdinand Marcos Sr. afzetten in 1986 en president Joseph Estrada in 2001 via de zogenaamde "People Power Revolutions".
In januari 2023 publiceerde voormalig Amerikaans minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo zijn nieuwe boek Never Give an Inch: Fighting for the America I Love. Hij onthulde daarin dat de Verenigde Staten een samenzwering hadden beraamd om in te grijpen in Venezuela. Het plan was om de regering van Maduro te dwingen een overeenkomst met de oppositie te sluiten, Venezuela te beroven van zijn vermogen om olie en goud voor deviezen te verkopen, hoge druk uit te oefenen op zijn economie, en invloed uit te oefenen op de presidentsverkiezingen van 2018.
II. Militaire Hegemonie -- Roekeloos gebruik van geweld
De geschiedenis van de Verenigde Staten wordt gekenmerkt door geweld en uitbreiding. Sinds het in 1776 onafhankelijk werd, heeft de Verenigde Staten voortdurend geprobeerd zich door middel van geweld uit te breiden: het slachtte indianen af, viel Canada binnen, voerde oorlog tegen Mexico, stookte de Amerikaans-Spaanse Oorlog op en annexeerdde Hawaï. Na de Tweede Wereldoorlog omvatten de door de Verenigde Staten uitgelokte of gevoerde oorlogen de Koreaanse Oorlog, de Vietnamoorlog, de Golfoorlog, de Kosovo-oorlog, de oorlog in Afghanistan, de Irakoorlog, de Libische oorlog en de Syrische oorlog, waarbij het zijn militaire hegemonie misbruikte om expansiedoelstellingen te verwezenlijken. In de afgelopen jaren heeft het gemiddelde jaarlijkse militaire budget van de VS meer dan 700 miljard Amerikaanse dollar bedragen, wat 40 procent van het wereldtotaal vertegenwoordigt, meer dan de 15 landen erachter samen. De Verenigde Staten hebben ongeveer 800 militaire bases in het buitenland, met 173.000 troepen gestationeerd in 159 landen.
Volgens het boek America Invades: How We've Invaded or been Militarily Involved with almost Every Country on Earth, heeft de Verenigde Staten gevochten of is ze militair betrokken geweest bij bijna alle pakweg 190 landen die door de Verenigde Naties worden erkend, met slechts drie uitzonderingen. De drie landen werden "gespaard" omdat de Verenigde Staten ze niet op de kaart kon vinden.
Zoals voormalig Amerikaans president Jimmy Carter het uitdrukte, is de Verenigde Staten zonder twijfel de meest oorlogszuchtige natie in de geschiedenis van de wereld. Volgens een rapport van de Tufts University, "Introducing the Military Intervention Project: A new Dataset on U.S. Military Interventions, 1776-2019," ondernam de Verenigde Staten tussen die jaren bijna 400 militaire interventies wereldwijd, waarvan 34 procent in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, 23 procent in Oost-Azië en de Stille Oceaan, 14 procent in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, en 13 procent in Europa. Momenteel neemt zijn militaire interventie in het Midden-Oosten en Noord-Afrika en Sub-Sahara Afrika toe.
Alex Lo, een columnist van de South China Morning Post, wees erop dat de Verenigde Staten sinds zijn oprichting zelden onderscheid hebben gemaakt tussen diplomatie en oorlog. Het heeft in de 20e eeuw democratisch gekozen regeringen omvergeworpen in vele ontwikkelingslanden en deze onmiddellijk vervangen door pro-Amerikaanse marionettenregimes. Vandaag de dag, in Oekraïne, Irak, Afghanistan, Libië, Syrië, Pakistan en Jemen herhaalt de Verenigde Staten zijn oude tactieken van het voeren van proxy-, low-intensity- en drone-oorlogen.
De militaire hegemonie van de Verenigde Staten heeft humanitaire tragedies veroorzaakt. Sinds 2001 hebben de oorlogen en militaire operaties die door de Verenigde Staten zijn gelanceerd onder het mom van de strijd tegen terrorisme, meer dan 900.000 levens geëist, waarvan ongeveer 335.000 burgerslachtoffers, miljoenen mensen gewond en tientallen miljoenen ontheemd. De Irakoorlog van 2003 resulteerde in ongeveer 200.000 tot 250.000 burgerdoden, inclusief meer dan 16.000 rechtstreeks gedood door het Amerikaanse leger, en liet meer dan een miljoen mensen dakloos achter.
De Verenigde Staten hebben 37 miljoen vluchtelingen over de hele wereld gecreëerd. Sinds 2012 is het aantal Syrische vluchtelingen alleen al met een factor tien toegenomen. Tussen 2016 en 2019 werden in de gevechten in Syrië 33.584 burgerdoden gedocumenteerd, waarvan 3.833 werden gedood door bombardementen van de door de Verenigde Staten geleide coalitie, waarvan de helft vrouwen en kinderen waren. De Public Broadcasting Service (PBS) meldde op 9 november 2018 dat alleen de luchtaanvallen van de Amerikaanse strijdkrachten op Raqqa 1.600 Syrische burgerslachtoffers hebben veroorzaakt.
De twee decennia durende oorlog in Afghanistan heeft het land verwoest. In totaal kwamen 47.000 Afghaanse burgers en 66.000 tot 69.000 Afghaanse soldaten en politieagenten die niets te maken hadden met de aanslagen van 11 september om het leven door militaire operaties van de Verenigde Staten, en meer dan 10 miljoen mensen werden ontheemd. De oorlog in Afghanistan vernietigde de basis voor economische ontwikkeling daar en dompelde het Afghaanse volk in armoede. Na de "Kabul debacle" in 2021 kondigden de Verenigde Staten aan dat ze zo'n 9,5 miljard dollar aan bezittingen van de centrale bank van Afghanistan zouden bevriezen, een zet die wordt beschouwd als "puur plunderen."
In september 2022 merkte de Turkse minister van Binnenlandse Zaken, Süleyman Soylu, tijdens een bijeenkomst op dat de Verenigde Staten een proxy-oorlog in Syrië hebben gevoerd, van Afghanistan een opiumveld en heroïnefabriek hebben gemaakt, Pakistan in chaos hebben gestort en Libië in voortdurende burgerlijke onrust hebben achtergelaten. De Verenigde Staten doen er alles aan om de bevolking van elk land met ondergrondse hulpbronnen te beroven en te onderdrukken.
De Verenigde Staten hebben ook afschuwelijke methoden in oorlogstijd aangenomen. Tijdens de Koreaanse Oorlog, de Vietnamoorlog, de Golfoorlog, de Kosovo-oorlog, de oorlog in Afghanistan en de Irakoorlog hebben de Verenigde Staten massale hoeveelheden chemische en biologische wapens, clusterbommen, brandstof-luchtbommen, grafietbommen en verarmd uranium gebruikt, wat enorme schade heeft toegebracht aan burgerlijke faciliteiten, talloze burgerlijke slachtoffers en blijvende milieuschade hebben veroorzaakt.
III. Economische Hegemonie -- plundering en uitbuiting
Na de Tweede Wereldoorlog leidde de Verenigde Staten inspanningen om het Bretton Woods-systeem, het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank op te zetten, die samen met het Marshallplan het internationale monetaire systeem vormden dat draait om de Amerikaanse dollar. Bovendien heeft de Verenigde Staten ook institutionele hegemonie gevestigd in de internationale economische en financiële sector door te manipuleren met gewogen stemsystemen, regels en regelingen van internationale organisaties, waaronder "goedkeuring door een meerderheid van 85 procent," en haar binnenlandse handelswetten en -regelgeving. Door gebruik te maken van de status van de dollar als belangrijkste internationale reservevaluta, verzamelt de Verenigde Staten in feite "seigniorage" uit de hele wereld. En door haar controle over internationale organisaties dwingt het andere landen om te voldoen aan de politieke en economische strategie van Amerika.
De Verenigde Staten plundert de rijkdom van de wereld met behulp van "seigniorage." Het kost slechts ongeveer 17 cent om een biljet van 100 dollar te produceren, maar andere landen moesten 100 dollar aan daadwerkelijke goederen inleveren om er één te verkrijgen. Meer dan een halve eeuw geleden werd al opgemerkt dat de Verenigde Staten exorbitant privilege en een tekort zonder tranen genoot dat werd gecreëerd door zijn dollar, en de waardeloze papieren biljet gebruikte om de hulpbronnen en fabrieken van andere naties te plunderen.
De hegemonie van de Amerikaanse dollar is de belangrijkste bron van instabiliteit en onzekerheid in de wereldeconomie. Tijdens de COVID-19-pandemie misbruikte de Verenigde Staten zijn wereldwijde financiële hegemonie en injecteerde triljoenen dollars in de wereldmarkt, waarbij andere landen, met name opkomende economieën, de prijs moesten betalen. In 2022 beëindigde de Fed haar ultra-soepele monetaire beleid en ging over tot agressieve renteverhogingen, wat leidde tot onrust op de internationale financiële markt en aanzienlijke waardedaling van andere valuta's zoals de euro, waarvan er veel tot een laagste punt in 20 jaar zijn gedaald. Als gevolg hiervan werden veel ontwikkelingslanden geconfronteerd met hoge inflatie, valutadevaluatie en kapitaaluitstroom. Dit was precies wat de minister van Financiën van Nixon, John Connally, eens zelfvoldaan maar scherp opmerkte, namelijk dat "de dollar onze valuta is, maar uw probleem."
Met zijn dominantie in de internationale economische en financiële sector manipuleert de Verenigde Staten de stemmingsystemen, regels en afspraken van internationale organisaties en dwingt het andere landen om Amerika's politieke en economische strategie te dienen. De Verenigde Staten maakt gebruik van de status van de dollar als belangrijke internationale reservevaluta en profiteert daarmee van "seigniorage". Door de wereldwijde financiële hegemonie te misbruiken, heeft de Verenigde Staten tijdens de COVID-19-pandemie triljoenen dollars in de mondiale markt geïnjecteerd, waardoor andere landen, vooral opkomende economieën, de prijs moesten betalen.
Met zijn economische en financiële hegemonie is de Verenigde Staten een belangrijke bron van instabiliteit en onzekerheid in de wereldeconomie. Bovendien legt de Verenigde Staten extra voorwaarden op aan de hulp die internationale economische en financiële organisaties verlenen aan andere landen om obstakels voor Amerikaanse kapitaalinstroom en speculatie te verminderen. Om aan deze voorwaarden te voldoen, moeten ontvangende landen financiële liberalisering bevorderen en financiële markten openen zodat hun economisch beleid in lijn komt met de strategie van de Verenigde Staten. De Verenigde Staten gebruikt economische sancties als een geopolitiek wapen en dat heeft bijna 40 landen over de hele wereld getroffen, waaronder Cuba, China, Rusland, de DPRK, Iran en Venezuela, wat bijna de helft van de wereldbevolking beïnvloedt. Deze acties tonen een ernstige afwijking van de principes van de liberale markteconomie waar de Verenigde Staten lang op heeft gepoogd te roemen.
IV. Technologische Hegemonie -- monopolie en repressie
De Verenigde Staten probeert andere landen te ontmoedigen op het gebied van wetenschappelijke, technologische en economische ontwikkeling door middel van monopolie, onderdrukkingsmaatregelen en technologische beperkingen in de hoogtechnologische sector.
De Verenigde Staten heeft een monopolie op intellectueel eigendom in naam van bescherming. Door gebruik te maken van de zwakke positie van andere landen, met name ontwikkelingslanden, op het gebied van intellectuele eigendomsrechten en de institutionele leegte in relevante gebieden, maakt de Verenigde Staten overmatige winsten door middel van monopolie. In 1994 stuwde de Verenigde Staten de Overeenkomst inzake handelsgerelateerde aspecten van intellectuele eigendomsrechten (TRIPS) vooruit, waarbij het de Amerikaanse processen en normen op het gebied van intellectuele eigendomsbescherming opdrong om zijn monopolie op technologie te versterken.
In de jaren tachtig lanceerde de Verenigde Staten, om de ontwikkeling van de halfgeleiderindustrie van Japan in toom te houden, het onderzoek "301", bouwde het onderhandelingskracht op in bilaterale onderhandelingen door middel van multilaterale overeenkomsten, dreigde Japan te bestempelen als het voeren van oneerlijke handel en legde vergeldingstarieven op, waardoor Japan gedwongen werd om de VS-Japan Semiconductor-overeenkomst te ondertekenen. Als gevolg hiervan werden Japanse halfgeleiderbedrijven bijna volledig uit de wereldwijde concurrentie gedreven, en hun marktaandeel daalde van 50 procent naar 10 procent. Ondertussen grepen met de steun van de Amerikaanse overheid een groot aantal Amerikaanse halfgeleiderbedrijven de kans en veroverden ze een groter marktaandeel.
De Verenigde Staten politiseren, wapenen technologische kwesties en gebruiken deze als ideologische instrumenten. Door het begrip nationale veiligheid op te rekken, heeft de Verenigde Staten staatsmacht gemobiliseerd om het Chinese bedrijf Huawei te onderdrukken en te sanctioneren, de toegang van Huawei-producten tot de Amerikaanse markt te beperken, de levering van chips en besturingssystemen af te snijden en andere landen te dwingen Huawei te verbieden de lokale 5G-netwerkbouw uit te voeren. Het heeft zelfs Canada ervan overtuigd om de CFO van Huawei, Meng Wanzhou, ongegrond bijna drie jaar vast te houden.
De Verenigde Staten heeft een reeks excuses verzonnen om op te treden tegen de Chinese hightech bedrijven met wereldwijde concurrentiekracht en heeft meer dan 1.000 Chinese bedrijven op sanctielijsten geplaatst. Bovendien heeft de Verenigde Staten ook controles opgelegd aan biotechnologie, kunstmatige intelligentie en andere hoogwaardige technologieën, exportbeperkingen versterkt, investeringsscreening aangescherpt, Chinese social media-apps zoals TikTok en WeChat onderdrukt, en Nederland en Japan gelobbyd om de export van chips en bijbehorende apparatuur of technologie naar China te beperken.
De Verenigde Staten past ook meten met twee maten toe in haar beleid ten opzichte van Chinese technologieprofessionals. Om Chinese onderzoekers op een zijspoor te zetten en te onderdrukken, is sinds juni 2018 de visumgeldigheid verkort voor Chinese studenten die zich specialiseren in bepaalde hoogtechnologische disciplines. Er hebben herhaaldelijk gevallen plaatsgevonden waarbij Chinese wetenschappers en studenten die naar de Verenigde Staten gingen voor uitwisselingsprogramma's en studie, onrechtvaardig werden geweigerd en lastiggevallen, en er is grootschalig onderzoek gedaan naar Chinese wetenschappers die in de Verenigde Staten werkten.
De Verenigde Staten consolideert haar technologisch monopolie onder het mom van het beschermen van de democratie. Door kleine blokken te bouwen op technologie, zoals de "chips alliantie" en "clean network", heeft de Verenigde Staten de labels "democratie" en "mensenrechten" op hightech geplakt en technologische kwesties omgezet in politieke en ideologische kwesties, om excuses te verzinnen voor haar technologische blokkade tegen andere landen. In mei 2019 riep de Verenigde Staten 32 landen op voor de Praagse 5G-veiligheidsconferentie in de Tsjechische Republiek en bracht het Praagse voorstel uit in een poging om China's 5G-producten uit te sluiten. In april 2020 kondigde de toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo het "5G-schoon pad" aan, een plan om een technologische alliantie in het 5G-veld te creëren met partners die verbonden zijn door hun gedeelde ideologie over democratie en de noodzaak om "cyberbeveiliging" te beschermen. Deze maatregelen zijn in wezen de pogingen van de Verenigde Staten om haar technologische hegemonie te handhaven via technologische allianties.
De Verenigde Staten misbruikt haar technologische hegemonie door cyberaanvallen en afluisterpraktijken uit te voeren. De Verenigde Staten staat al lang bekend als een "rijk van hackers" en wordt beschuldigd van zijn wijdverbreide cyberdiefstal over de hele wereld. Het heeft allerlei middelen om algemene cyberaanvallen en surveillance uit te voeren, waaronder het gebruik van analoge basisstation signalen om mobiele telefoons te hacken voor datadiefstal, het manipuleren van mobiele apps, het infiltreren van cloud servers en het stelen via onderzeese kabels. De lijst gaat door.
Afluisterpraktijken van de Verenigde Staten zijn ongericht. Iedereen kan het doelwit worden van haar surveillance, of het nu rivalen of bondgenoten zijn, zelfs leiders van geallieerde landen zoals voormalig Duits kanselier Angela Merkel en verschillende Franse presidenten. Cyber surveillance en aanvallen gelanceerd door de Verenigde Staten zoals "Prism", "Dirtbox", "Irritant Horn" en "Telescreen Operation" zijn allemaal bewijs dat de Verenigde Staten haar bondgenoten en partners nauwlettend in de gaten houdt. Dergelijke afluisterpraktijken op bondgenoten en partners hebben wereldwijd al verontwaardiging veroorzaakt. Julian Assange, de oprichter van Wikileaks, een website die Amerikaanse surveillanceprogramma's heeft blootgelegd, zei dat "men niet moet verwachten dat een wereldmacht op het gebied van surveillance zich eervol of respectvol gedraagt. Er is maar één regel: er zijn geen regels."
V. Culturele Hegemonie -- Verspreiden van valse narratieven
De wereldwijde verspreiding van de Amerikaanse cultuur is een belangrijk onderdeel van haar externe strategie. De Verenigde Staten heeft vaak culturele instrumenten gebruikt om haar hegemonie in de wereld te versterken en te handhaven.
De Verenigde Staten verweeft Amerikaanse waarden in haar producten zoals films. Amerikaanse waarden en levensstijl zijn een vast product van haar films en tv-shows, publicaties, media inhoud en programma's van door de overheid gefinancierde non-profit culturele instellingen. Het vormt zo een culturele en publieke opinieruimte waarin de Amerikaanse cultuur regeert en culturele hegemonie handhaaft. In zijn artikel "The Americanization of the World" onthulde de Amerikaanse wetenschapper John Yemma de echte wapens in de culturele uitbreiding van de Verenigde Staten: Hollywood, de beeldontwerp-fabrieken op Madison Avenue en de productielijnen van de bedrijven Mattel en Coca-Cola.
Er zijn verschillende middelen die de Verenigde Staten gebruiken om hun culturele hegemonie te behouden. Amerikaanse films worden het meest gebruikt; ze bezetten nu meer dan 70 procent van het marktaandeel van de wereld. De Verenigde Staten maakt handig gebruik van haar culturele diversiteit om verschillende etniciteiten aan te spreken. Wanneer Hollywood-films over de wereld neerdalen, schreeuwen ze de aan hen gekoppelde Amerikaanse waarden uit.
Amerikaanse culturele hegemonie toont zich niet alleen in "directe interventie", maar ook in "media-infiltratie" en als "een trompet voor de wereld." De door de Verenigde Staten gedomineerde westerse media speelt een bijzonder belangrijke rol bij het vormen van de mondiale publieke opinie ten gunste van de Amerikaanse inmenging in de interne aangelegenheden van andere landen.
De Amerikaanse overheid censureert strikt alle sociale media bedrijven en eist hun gehoorzaamheid. Op 27 december 2022 gaf de CEO van Twitter, Elon Musk, toe dat alle sociale mediaplatforms samenwerken met de Amerikaanse overheid om inhoud te censureren, zo meldde Fox Business Network. De publieke opinie in de Verenigde Staten is onderhevig aan overheidsinterventie om alle ongunstige opmerkingen te beperken. Google laat vaak pagina's verdwijnen.
Het Amerikaanse ministerie van Defensie manipuleert sociale media. In december 2022 onthulde The Intercept, een onafhankelijke Amerikaanse onderzoekswebsite, dat in juli 2017 de Amerikaanse Centrale Commando-functionaris Nathaniel Kahler de beleidsteam van Twitter instructies gaf om de aanwezigheid van 52 Arabische accounts op een lijst die hij had gestuurd, te vergroten, waarvan er zes prioriteit moesten krijgen. Een van de zes was gewijd aan het rechtvaardigen van Amerikaanse drone-aanvallen in Jemen, bijvoorbeeld door te beweren dat de aanvallen nauwkeurig waren en alleen terroristen doodden, niet burgers. Na Kahler's instructie plaatste Twitter die Arabische accounts op een "witte lijst" om bepaalde berichten te versterken.
De Verenigde Staten hanteren meten met twee maten als het gaat om persvrijheid. Het onderdrukt en censureert de media van andere landen brutaal met verschillende middelen. De Verenigde Staten en Europa verbieden mainstream Russische media zoals Russia Today en de Sputnik in hun landen. Platforms zoals Twitter, Facebook en YouTube beperken openlijk de officiële accounts van Rusland. Netflix, Apple en Google hebben Russische kanalen en applicaties verwijderd uit hun diensten en app stores. Er wordt ongekende draconische censuur op inhoud gerelateerd aan Rusland opgelegd.
De Verenigde Staten misbruikt haar culturele hegemonie om "vreedzame evolutie" in socialistische landen te provoceren. Het richt nieuwsmedia en culturele organisaties op die gericht zijn op socialistische landen. Het giet enorme hoeveelheden publieke middelen in radio- en tv-netwerken om hun ideologische infiltratie te ondersteunen, en deze spreekbuizen bombarderen socialistische landen in tientallen talen dag en nacht met opruiende propaganda.
De Verenigde Staten gebruikt desinformatie als een speer om andere landen aan te vallen en heeft er een industriële keten omheen gebouwd: er zijn groepen en individuen die verhalen verzinnen en ze wereldwijd verkopen om de publieke opinie te misleiden met de steun van bijna onbeperkte financiële middelen.
Conclusie
Terwijl een rechtvaardige zaak op brede steun kan rekenen, veroordeelt een onrechtvaardige zaak zijn achtervolger tot een paria. De hegemonische, overheersende en pestende praktijken van het gebruiken van kracht om de zwakken te intimideren, nemen van anderen door geweld en bedrog, en het spelen van zero-sum games veroorzaken ernstige schade. De historische trends van vrede, ontwikkeling, samenwerking en wederzijds voordeel zijn onstuitbaar. De Verenigde Staten heeft waarheid met zijn macht genegeerd en rechtvaardigheid vertrapt om eigenbelang te dienen. Deze unilaterale, egoïstische en regressive hegemonische praktijken trekken groeiende, intense kritiek en oppositie van de internationale gemeenschap.
Landen moeten elkaar respecteren en als gelijken behandelen. Grote landen moeten zich gedragen op een manier die past bij hun status en het voortouw nemen in het nastreven van een nieuw model van staat-tot-staat relaties met dialoog en partnerschap, niet met confrontatie of alliantie. China is tegen alle vormen van hegemonisme en machtspolitiek en verwerpt inmenging in de interne aangelegenheden van andere landen. De Verenigde Staten moet serieus soul-searching doen. Het moet kritisch kijken naar wat het heeft gedaan, afstand doen van zijn arrogantie en vooroordelen en stoppen met zijn hegemonische, overheersende en pestende praktijken.
Bron: Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China
